Er op uit

Gepubliceerd 17 Mar 2020
Bijgewerkt 04 Oct 2024

Nico de Haan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In de kamer zit ik meestal zo aan de eettafel dat ik, vanuit mijn ooghoeken, het buitengebeuren in de gaten kan houden. Dat leverde me vandaag mijn eerste tjiftjaf op die door de berk dwarrelde. Vers gearriveerde tjiftjaffen dwarrelen nogal door de bomen omdat er weinig insecten zijn. Er moet dus echt actief gejaagd worden, wat later in het seizoen pikken ze de insecten van de bladeren en takken en zijn ze veel minder actief. Zo af en toe staan ze nu zelfs, als een kolibrie, te vlinderen in de lucht!

Het ‘tjiftjafhek’ is van de dam. Drie heb ik er vanochtend horen zingen en rest van de week nog veel meer. Het lijkt wel of iemand begin maart het sein heeft gegeven voor een soort tjiftjaf race want overal duiken ze op. De vinken zijn nu echt op slag. Het klein hoefblad bloeit en de krent staat op springen. Allemaal heel vroeg dit jaar!

Bedelende vrouwen

Overal zie ik de laatste dagen ook bedelende vrouwen. Tjiftjaf, roodborst, koolmees, alle dames vertonen plotseling infantiel gedrag. Ze spreiden al trillend hun vleugels en sperren hun bekjes alsof ze nog maar net zijn uitgevlogen. En de mannen? Die kunnen kennelijk niet anders dan direct de hele dag door voer aansjouwen. Tegen de aanblik van zo’n bedelende dame zijn ze absoluut niet bestand en ze vliegen af en aan om de dames tevreden te houden. Al die vrouwtjes moeten straks allemaal eieren produceren en ze testen hun mannen vast uit op goed kostwinnerschap! 

Vlagvertoon en kickboksen

Ben je al in het park geweest de laatste dagen of in de buurt van een vaart of moeras? Overal zie je nu waterhoentjes op de oevers en het gazon lopen met de staart recht omhoog. De witte onderstaartveren zijn opgezet en door met de staart te zwaaien ontstaan ‘wenkende’ gebaren waarmee de waterhoenmannen hun rivalen imponeren en de vrouwtjes lokken. In het water spelen zich heel andere taferelen af. Hier worden nu de grenzen getrokken tussen de meerkoetterritoria en daarbij gaat het niet erg zachtzinnig toe. Rechtop in het water, alsof ze op hun staart zitten gaan de vogels elkaar te lijf. Aan de gelobde tenen zitten vlijmscherpe nagels die ze in de borst van de tegenstander dreigen te slaan, het zijn gevechten van man tegen man en vrouw tegen vrouw. De paartjes vechten zij aan zij en je ziet dus regelmatig vier ‘kickboksende’ meerkoeten tegelijk.