Meesterverstoppers

Een bericht van Nico de Haan

Vlaamse gaaien hebben ons meestal veel sneller in de gaten dan wij hen. Bij onraad laten ze een luide rauwe kreet horen en dan weten alle dieren dat wij in het bos rondlopen Niet alleen de gaaien en kraaien alarmeren elkaar, ook de reeën, vossen en konijnen laten zich door de gaaien waarschuwen. Meestal vang je in het dichte zomergroen niet veel meer op dan een glimp en dan is het zaak om op de witte stuit te letten. Als je zo’n witte vlek met een zwaai in de boom ziet verdwijnen weet je dat daar een gaai aan vastzit!

Zingen kunnen ze ook en doen ze heel wat vaker dan de eksters. Maar alleen heel zachtjes. Omdat ze ons zo snel in de gaten hebben lukt het maar zelden de zang te beluisteren. Er gloort echter hoop, want de gaaien rukken op in ons land. Ze broeden steeds vaker in de achtertuinen en nu de jacht op deze schitterende vogels geheel verboden is, vertrouwen ze ons steeds meer.

Mooi zijn is echter niet altijd genoeg om ook populair te zijn. Als de gaai, tot voor kort nog de vlaamse gaai (dat is voor mij ook erg wennen), als de merels en zanglijsters 's avonds gezellig in de boomtop een liedje voor ons zou zingen, dan was het wel goed gekomen. In oude vogelboeken wordt de gaai echter op alle mogelijke manieren verketterd, terwijl we de meeste Europese eikenbossen aan zijn bijzondere gedrag te danken hebben. ’s Winters leven gaaien vooral van eikels die ze in de herfst verstoppen. De rest van het jaar eten ze allerlei rupsen en insecten en in het voorjaar af en toe een jonge vogel of een ei. Ze maken van hun leefgebied een ware provisiekamer. In het najaar verstopt elke gaai wel zo’n 8000 eikels. Het grootste deel weten ze feilloos, tot zelfs een half jaar later, nog terug te vinden!